Mural ze słupską mecenas odsłonięty

Uroczyście odsłonięto mural z wizerunkiem Anny Boguckiej-Skowrońskiej. Legenda słupskiej opozycji demokratycznej była obecna podczas uroczystości.

– To hołd dla  kobiet nie dla mnie. Niestety kobiety nadal muszą walczyć o swoje prawa. Nie jestem feministką, ale identyfikuję się z tą walką – mówiła Anna Bogucka-Skowrońska.

Mural zdobi jedną ze ścian słupskiej biblioteki. Zrealizowany jest pod hasłem „Kobiety Wolności i Solidarności” i poświęcony jest słupczance, ikonie Solidarności, wieloletniej Sędzi Trybunału Stanu oraz radnej Rady Miasta Słupska.

Anna Bogucka-Skowrońska urodzona w 1942 roku w Radomiu, wywodzi się z rodziny adwokackiej. Od 1971 roku do dziś wykonuje w Słupsku zawód adwokata. Od początku związała się z demokratyczną opozycją, pomagała w tworzeniu Związku NSZZ „Solidarność”. Była doradcą struktur miejskich i regionalnych, współpracowała z prasą związkową (biuletynem „Solidarność Słupska”). W stanie wojennym internowana i represjonowana. Represje przez Służby Bezpieczeństwa stały się przedmiotem kilku postępowań Prokuratora IPN w Gdańsku przeciwko Służbie Bezpieczeństwa o zbrodnie komunistyczne na jej szkodę. W latach osiemdziesiątych jako adwokat broniła społecznie w kilkudziesięciu procesach politycznych takich działaczy opozycji jak: Lech Wałęsa, Anna Walentynowicz, Zbigniew Romaszewski i Bogdan Lis.

W Słupsku prowadziła filię Biskupiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom organizując pomoc dla represjonowanych. Była też współpracowniczką Komitetu Helsińskiego w Polsce. Brała udział w Konferencji Praw Człowieka w Krakowie i w przygotowaniu założeń reformy prawa karnego dla Okrągłego Stołu. Była współzałożycielką słupskiego Komitetu Obywatelskiego, a z listy Komitetu Obywatelskiego Lecha Wałęsy została wybrana na senatora I kadencji odrodzonego Senatu. Była także senatorem II kadencji z ramienia Unii Demokratycznej i IV kadencji z ramienia Unii Wolności (w trakcie kadencji przeszła do klubu AWS). Z ramienia Senatu była współzałożycielką Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, a w latach 1990-1993 Sekretarzem Generalnym. Stawała w obronie praw Polaków na Wschodzie i pomagała w integrowaniu całej emigracji z Macierzą. Współorganizowała Konferencję Kraj – Emigracja w Rzymie w 1990 roku pod auspicjami Jana Pawła II. Była członkiem Krajowej Rady Sądownictwa. Od 2007 do 2015 r. – Sędzią Trybunału Stanu.