IPN na słupskim cmentarzu

W wyniku przeprowadzonej kwerendy archiwalnej specjaliści z IPN ustalili, że na słupskim cmentarzu, w pobliżu tzw krzyża katyńskiego mogą znajdować się szczątki kpt. Stefana Dębickiego ps. ”Kmicic” lub „Jaksa”. W wyniku przeprowadzonych działań odnaleziono w badanym miejscu, szczątki jednej osoby, które zostały zabezpieczone i będą poddane identyfikacji genetycznej.

Kpt. Stefan Dębicki urodził się w 1905 r. w Dąbrowie Górniczej. W 1924 r. ukończył szkołę podchorążych w Berezie Kartuskiej. W 1920 r. wstąpił do Wojska Polskiego, w 1939 r. w stopniu kapitana brał udział w kampanii wrześniowej, był członkiem dowództwa powiatowego w Lubartowie.  Został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych. W 1942 r. po scaleniu Polskiej Organizacji Zbrojnej z Armią Krajową, otrzymał przydział do sztabu obwodu AK Lubartów, gdzie na początku 1943 roku objął funkcje oficera dywersji bojowej. W lecie 1943 r. został przeniesiony do obwodu AK Lublin i mianowany Komendantem Miasta Lublin, a z chwilą utworzenia samodzielnego obwodu Lublin – Miasto był jego dowódcą.

W czasie wyzwolenia Lubelszczyzny w lipcu 1944 r. na czele kompanii szkolnej zwanej IV plutonem brał udział w realizacji planu „Burza”. W dniu 26 września 1944 r. został aresztowany przez NKWD. Wyrokiem Okręgowego Sądu Wojskowego w Lublinie w dn. 15.02.1945 r. został skazany na karę śmierci.

W nocy z dnia 18 na 19 lutego 1945 r. zbiegł z więzienia na Zamku w Lublinie, uwolniony przez byłych podkomendnych z AK, którzy będąc żołnierzami W.P. ochraniali więzienie. Po ucieczce ukrywał się na Śląsku, następnie w okolicach Bydgoszczy, a później na terenie powiatu słupskiego pod przybranymi nazwiskami Kazimierz Linke vel Stanisław Kaczorowski, Stefan Maciejewicz i Stanisław Morawski.

Kpt. Stefan Dębicki w czerwcu 1946 r. został zastrzelony w wyniku akcji funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa.